Etappe 8 Logroño-Nájera Etappe 9 Nájera-Santo Domi
Door: Maarten
Blijf op de hoogte en volg Maarten
09 April 2014 | Spanje, Santo Domingo de la Calzada
Dag 8: dinsdag 8 april: Logroño → Nájera
Vanwege mijn opspelende darmen heb ik besloten om alleen nog flessenwater en cola (voor zolang dat nodig is) te drinken. Ik heb aan mijn medeperegrinos gemeld dat ik een dag in Logroño wil blijven om wat te herstellen. Ik heb bij mijn voorbereidingsweekend gehoord dat je vooral naar je lichaam moet luisteren omdat negeren alleen maar leidt tot meer last. Het advies van mijn reisgenoten aan mij is om de bus te nemen naar Nájera. Als ik 1 dag blijf, verlies ik het contact met de rest omdat die dan verder 1 dag voor mij uitlopen. Ik besluit om hun advies te volgen.
Na een goede nacht en een goed ontbijt, vertrek ik vanuit mijn hotel naar het busstation. Dat blijkt nog een hele wandeling te zijn want ik ben 3 kwartier onderweg. Om 11 uur heb ik de bus naar Nájera. Via de autoweg bereik ik die plaats in een half uur. De herberg gaat pas om 13.30 uur open en ik heb nog geen honger. Ik besluit daarom om de pelgrims tegemoet te lopen. Sommigen wijzen mij erop dat ik de verkeerde kant oploop. Uiteindelijk zie ik Sandra en met haar loop ik terug. Toch 5 km ×2 goedgemaakt + de kilometers in Logroño. Om 14.15 uur ben ik weer terug in Nájera. Ik meld mij aan in de herberg en krijg een bed toegewezen. Bij aanmelding moet je eerst je pelgrimspaspoort overleggen en word je ingeschreven. Daarna krijg je een stempel in je paspoort. De kosten zijn € 10,-. De schoenen moeten al direct uit en opgeborgen in een rek bij de ingang. Voorts word ik naar een kamer gebracht met 4 stapelbedden. 's Avonds merk ik dat we met 7 mannen en 1 dame op de kamer zijn ondergebracht. Zij lag in het bed onder mij en ik kan uit eigen ervaring melden dat ook vrouwen (althans zeker deze) heel hard kunnen snurken.
Snel douchen en dan het stadje in voor een vegetarische pizza met cola. Het gaat inmiddels weer een stuk beter. Ik/wij hebben de juiste keuze gemaakt. Terwijl ik nog zit te eten (MAarten) komen MAnfred, MArkus, MAthias, MArina + Dirman aan tafel erbij. We besluiten om ons de MAMA-CLUB te noemen. Omdat Dirman zich voorts niet thuis voelt besluiten wij om hem voortaan MAndir te noemen.
Marina komt uit Moskou. Zij snapt niet hoe een Indonesiër in Nederland terecht komt en ik vertel haar dat Indonesië een kolonie van Nederland is geweest. Zij weet echter niet wat een kolonie is: aankomen met de boot en zeggen dat iedereen voortaan naar ons moet luisteren en voor/onder ons moet werken. Ze zegt dat ze dat vreselijk vindt en ze kan zich niet voorstellen dat dat in de huidige tijd nog voorkomt. Ik antwoord daarop dat volgens mij Poetin recent zoiets met de Kim heeft gedaan. Gevolg: gelach van hele gezelschap en een Russische die de rest van de middag geen woord weer met mij spreekt.
Later op de middag ga ik alleen naar het klooster van Santander Maria la Real. Een prachtig klooster. Nadat de Moren Pamplona hadden platgebrand en achter Karel de Grote en Roeland aan gingen richting pas van Roncevalles, verkaste het Koningshuis van Navarra naar Nájera en werd deze stad voor lange tijd de hoofdstad van Navarra. Rond 1000 is volgens de overlevering de Maagd Maria in een grot verschenen en dat is het begin van de bouw en uitbouw van een prachtig klooster. In heb er 1 1/2 uur rondgelopen. De kapel, de kerk met nog veel intacte sarcofagen, het prachtig aangebouwde Benedictijner Klooster uit de 16e eeuw inclusief een Hospitium voor de pelgrims en een grote Kloostergang zijn prachtig en indrukwekkend. Ik heb genoten.
De avondmaaltijd hebben we met de Mama - club genoten. Geen Russische gezien! Om 10 uur naar bed en goed geslapen. Het werd toch nog een heerlijke dag met zonnig weer.
Dag 9: woensdag 9 april: Nájera → Santo Domingo de la Calzada
Het is vanmorgen grijs en koud (6 graden). Na een ontbijtje ben ik snel op weg. Ik heb inmiddels alle "narigheid" achter de rug en ga goedgemutst op stap. De 1e stop is na 6 km. Koffie! Ik loop vervolgens alleen verder. Alleen is niet alleen, maar ik bedoel zonder metgezel. Ik vind dat erg fijn omdat ik dan mijn eigen snelheid kan lopen. De tocht gaat door een prachtig, maar wel verlaten landschap. Naar het volgende dorp is het 10 km. Onderweg passeer ik een golfbaan en daar kun je koffie krijgen, ontbijten en lunchen voor pelgrimsprijzen. Omdat ik mijn wandel- ipv van mijn golfschoenen aan heb, besluit ik door te lopen naar het dorp. Helaas in het dorp geen café. Dus doorlopen. Ik loop dus de laatste 16 km aan een stuk door. Mijn 1e reserve-maaltijdreep wordt genuttigd.
Als 1e aankomende van vandaag wordt ik om 12.30 ingeschreven. In 4 1/2 wandeluur heb ik 22 km lekker gelopen. Conclusie: ik ben hersteld.
Ik heb vandaag het wassen van de kleding en het douchen gecombineerd. Met de kleren aan onder de douche, inzepen, wassen, uitspoelen, uittrekken en uitknijpen en daarna jezelf nog wassen. Gaat snel. De was hang ik op in de zon want die is inmiddels door de bewolking gedrongen. Een snelle pot bier en een stokbroodje kaas/tomaat en daarna heb ik de Kerk bezocht. Hier ligt Santo Domingo begraven die in de Middeleeuwen van grote betekenis is geweest voor de verbetering van de Camino. Het is een prachtige Romaanse Kerk met prachtige Middeleeuwse kunst. In de kerk zitten ook 2 kippen en een haan (wel gescheiden). Dit is voortgekomen uit een pelgrimsverhaal van 2 ouders en hun zoon die hier in de herberg logeerden. De meid van de herberg vond die jongen wel leuk, maar hij ging niet in op haar avances. Zij stopte een zilveren beker in zijn bagage en toen hij gearresteerd werd, werd hij ter dood veroordeeld en aan de galg gehangen. Zijn ouders zijn bedroefd doorgelopen naar Santiago en op de terugreis kwamen ze weer langs de plek en toen bleek dat hun zoon nog levend was (hij werd gedragen door St. Jacobus). De ouders snelden naar de burgemeester en meldden dat hun zoon nog leefde, waarop de burgemeester zei dat hun zoon net zo dood was als de haan die hij aan het eten was en toen ...... liepen er een haan en hen door de kamer. Zo zie je maar weer: je kunt veel meemaken op de Camino.
Na het schrijven van dit verslag ga ik in het dorp eten en wederom op tijd naar bed.
Vanwege mijn opspelende darmen heb ik besloten om alleen nog flessenwater en cola (voor zolang dat nodig is) te drinken. Ik heb aan mijn medeperegrinos gemeld dat ik een dag in Logroño wil blijven om wat te herstellen. Ik heb bij mijn voorbereidingsweekend gehoord dat je vooral naar je lichaam moet luisteren omdat negeren alleen maar leidt tot meer last. Het advies van mijn reisgenoten aan mij is om de bus te nemen naar Nájera. Als ik 1 dag blijf, verlies ik het contact met de rest omdat die dan verder 1 dag voor mij uitlopen. Ik besluit om hun advies te volgen.
Na een goede nacht en een goed ontbijt, vertrek ik vanuit mijn hotel naar het busstation. Dat blijkt nog een hele wandeling te zijn want ik ben 3 kwartier onderweg. Om 11 uur heb ik de bus naar Nájera. Via de autoweg bereik ik die plaats in een half uur. De herberg gaat pas om 13.30 uur open en ik heb nog geen honger. Ik besluit daarom om de pelgrims tegemoet te lopen. Sommigen wijzen mij erop dat ik de verkeerde kant oploop. Uiteindelijk zie ik Sandra en met haar loop ik terug. Toch 5 km ×2 goedgemaakt + de kilometers in Logroño. Om 14.15 uur ben ik weer terug in Nájera. Ik meld mij aan in de herberg en krijg een bed toegewezen. Bij aanmelding moet je eerst je pelgrimspaspoort overleggen en word je ingeschreven. Daarna krijg je een stempel in je paspoort. De kosten zijn € 10,-. De schoenen moeten al direct uit en opgeborgen in een rek bij de ingang. Voorts word ik naar een kamer gebracht met 4 stapelbedden. 's Avonds merk ik dat we met 7 mannen en 1 dame op de kamer zijn ondergebracht. Zij lag in het bed onder mij en ik kan uit eigen ervaring melden dat ook vrouwen (althans zeker deze) heel hard kunnen snurken.
Snel douchen en dan het stadje in voor een vegetarische pizza met cola. Het gaat inmiddels weer een stuk beter. Ik/wij hebben de juiste keuze gemaakt. Terwijl ik nog zit te eten (MAarten) komen MAnfred, MArkus, MAthias, MArina + Dirman aan tafel erbij. We besluiten om ons de MAMA-CLUB te noemen. Omdat Dirman zich voorts niet thuis voelt besluiten wij om hem voortaan MAndir te noemen.
Marina komt uit Moskou. Zij snapt niet hoe een Indonesiër in Nederland terecht komt en ik vertel haar dat Indonesië een kolonie van Nederland is geweest. Zij weet echter niet wat een kolonie is: aankomen met de boot en zeggen dat iedereen voortaan naar ons moet luisteren en voor/onder ons moet werken. Ze zegt dat ze dat vreselijk vindt en ze kan zich niet voorstellen dat dat in de huidige tijd nog voorkomt. Ik antwoord daarop dat volgens mij Poetin recent zoiets met de Kim heeft gedaan. Gevolg: gelach van hele gezelschap en een Russische die de rest van de middag geen woord weer met mij spreekt.
Later op de middag ga ik alleen naar het klooster van Santander Maria la Real. Een prachtig klooster. Nadat de Moren Pamplona hadden platgebrand en achter Karel de Grote en Roeland aan gingen richting pas van Roncevalles, verkaste het Koningshuis van Navarra naar Nájera en werd deze stad voor lange tijd de hoofdstad van Navarra. Rond 1000 is volgens de overlevering de Maagd Maria in een grot verschenen en dat is het begin van de bouw en uitbouw van een prachtig klooster. In heb er 1 1/2 uur rondgelopen. De kapel, de kerk met nog veel intacte sarcofagen, het prachtig aangebouwde Benedictijner Klooster uit de 16e eeuw inclusief een Hospitium voor de pelgrims en een grote Kloostergang zijn prachtig en indrukwekkend. Ik heb genoten.
De avondmaaltijd hebben we met de Mama - club genoten. Geen Russische gezien! Om 10 uur naar bed en goed geslapen. Het werd toch nog een heerlijke dag met zonnig weer.
Dag 9: woensdag 9 april: Nájera → Santo Domingo de la Calzada
Het is vanmorgen grijs en koud (6 graden). Na een ontbijtje ben ik snel op weg. Ik heb inmiddels alle "narigheid" achter de rug en ga goedgemutst op stap. De 1e stop is na 6 km. Koffie! Ik loop vervolgens alleen verder. Alleen is niet alleen, maar ik bedoel zonder metgezel. Ik vind dat erg fijn omdat ik dan mijn eigen snelheid kan lopen. De tocht gaat door een prachtig, maar wel verlaten landschap. Naar het volgende dorp is het 10 km. Onderweg passeer ik een golfbaan en daar kun je koffie krijgen, ontbijten en lunchen voor pelgrimsprijzen. Omdat ik mijn wandel- ipv van mijn golfschoenen aan heb, besluit ik door te lopen naar het dorp. Helaas in het dorp geen café. Dus doorlopen. Ik loop dus de laatste 16 km aan een stuk door. Mijn 1e reserve-maaltijdreep wordt genuttigd.
Als 1e aankomende van vandaag wordt ik om 12.30 ingeschreven. In 4 1/2 wandeluur heb ik 22 km lekker gelopen. Conclusie: ik ben hersteld.
Ik heb vandaag het wassen van de kleding en het douchen gecombineerd. Met de kleren aan onder de douche, inzepen, wassen, uitspoelen, uittrekken en uitknijpen en daarna jezelf nog wassen. Gaat snel. De was hang ik op in de zon want die is inmiddels door de bewolking gedrongen. Een snelle pot bier en een stokbroodje kaas/tomaat en daarna heb ik de Kerk bezocht. Hier ligt Santo Domingo begraven die in de Middeleeuwen van grote betekenis is geweest voor de verbetering van de Camino. Het is een prachtige Romaanse Kerk met prachtige Middeleeuwse kunst. In de kerk zitten ook 2 kippen en een haan (wel gescheiden). Dit is voortgekomen uit een pelgrimsverhaal van 2 ouders en hun zoon die hier in de herberg logeerden. De meid van de herberg vond die jongen wel leuk, maar hij ging niet in op haar avances. Zij stopte een zilveren beker in zijn bagage en toen hij gearresteerd werd, werd hij ter dood veroordeeld en aan de galg gehangen. Zijn ouders zijn bedroefd doorgelopen naar Santiago en op de terugreis kwamen ze weer langs de plek en toen bleek dat hun zoon nog levend was (hij werd gedragen door St. Jacobus). De ouders snelden naar de burgemeester en meldden dat hun zoon nog leefde, waarop de burgemeester zei dat hun zoon net zo dood was als de haan die hij aan het eten was en toen ...... liepen er een haan en hen door de kamer. Zo zie je maar weer: je kunt veel meemaken op de Camino.
Na het schrijven van dit verslag ga ik in het dorp eten en wederom op tijd naar bed.
-
09 April 2014 - 20:24
Anneke Theunissen:
Hoi Maaten,
Volg jou verslag, vindt het erg leuk en spannend natuurlijk.
Veel succes veder.
Gr. Anneke Theunissen -
09 April 2014 - 21:20
San Xacobeo:
Goed om te lezen dat het pelgrimeren weer prima verloopt. Inclusief een overnachting in een albergue ;-). Ja het monasterio Santa Maria la Real in Najera is erg mooi. Met een hele rij sacrofagen van oude koningen en een klein kindersarcofaagje. Volgende week geef ik je moeder een home-made video van El Camino waarop o.a. een stukje staat dat in dit Monasterio is opgenomen. En met natuurlijk nog veel meer. Ongeveer een uur camino-film en foto. Kan ze een indruk krijgen van wat je onderweg ziet en meemaakt. De kip en de haan helaas alleen op foto, maar verder komt 'alles' voorbij.
Na Sto Domingo volgt het Caminopad de N-120. Min of meer. Met de puerto de la Pedraja op 1150 m. Belorado is een mooi stadje en wat verder ligt het monasterio San Juan de Ortgea. In deze albergue serveren ze elke avond hun beroemde Knoflooksoep. En je kunt er ook naar 'de kerk'. Als je dat wilt. En dan komt Burgos in zicht. Niet de allermooiste Caminostad (dat is Leon), maar met (ook) een prachtig gerestaureerde kathedraal. Alle reden om een dagje lummelen in Burgos, tapas eten, jamon Iberico en morcilla de Burgos. Plus wijn: marques de Caceres uit Cenicero, even ten noorden van Najera. Ja, het leven van een pelgrim is zo slecht nog niet.
Ultreya!
-
09 April 2014 - 21:31
Marlies Hageman:
Hoi Maarten
Ik lees je verslag gretig. Voor mij gaat y nu ook korte.
Heb er zin in als Ik jou avont
uren volg. Fijn Al die goede raad op ons pelgrimsweekend.
buen casino.
groet marlies
-
10 April 2014 - 09:04
Pierre Claessens:
Hoi Maarten,
Wat een leuke verslagen maak je. Ik las dat je weer bier had gedronken, positief!, blijf naar je lichaam luisteren.... Geniet ervan verder,
groeten Pierre. -
10 April 2014 - 09:51
René Van Luytelaar:
Hallo Maarten,
Deze keer heb je het zo beschreven, dat ik me in die omgeving waan. Heerlijk.
Ik merk dat jouw reis me voortdurend bezighoudt. Vanmorgen toen ik mijn tanden stond te poetsen, hoopte ik bijvoorbeeld dat er vandaag weer een reisverslag zou verschijnen.
Goed van je om te luisteren naar je lichaam. Dat is een van de belangrijke eigenschappen die een mens moet hanteren om door te kunnen in de dagelijkse gang van zaken.
Oké, succes weer met het vervolg van je reis. Veel sterkte en plezier.
M.vr.gr.,
René. -
10 April 2014 - 10:31
Willem Valkenburg:
Hi Maarten,
ik lees net dat de Nederlandse handelsmissie naar Rusland niet doorgaat.
Kun je nagaan wat een invloed jullie als pelgrims uitoefenen :-)
Blijf vooral je ongeëvenaarde gevoel voor humor houden en deze reisverslagen schrijven,
wij kijken er naar uit! Alle goeds voor het vervolg,
groeten,
Willem. -
10 April 2014 - 22:16
John :
Ik volg je op de voet. Leef met je mee. John.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
