Dag18 Bercianos-León Dag 19 León-San Martin
Door: Maarten
Blijf op de hoogte en volg Maarten
19 April 2014 | Spanje, San Martín del Camino
Ik wil eerst beginnen met een toelichting op mijn naamgeving van de dagetappes:
Bij het plannen van de dagetappes laat ik mij meestal leiden door de Michelingids van de Camino Frances. Van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Santiago zijn dat er 34. Op elke pagina staat de route in dwarsdoorsnede aangegeven met de hoogtes erbij en de namen van de plaatsen op de route inclusief tussenliggende afstanden en de totale afstand. Op de pagina daarnaast staat een normale wegenkaart met in het blauw de Camino. Zo kun je plannen en zien wat je voor de boeg en/of te vrezen hebt. Daarnaast gebruik ik een gids met daarin een beschrijving van de route inclusief een korte beschrijving van de steden en de herbergen. Deze gids heb ik van Jurgen en Yvonne gekregen in PDF en die staat op mijn telefoon.
Soms loop ik verder dan de dagetappe uit de Michelin. Dan geef ik dat ook aan in de kop van mijn verslag. Ik geef daar de startplaats aan, de aankomstplaats volgens de gids en ev. de definitieve aankomstplaats van die dag. Die plaats is voorts de startplaats van de volgende etappe.
Vandaag 2 dagetappes in 1 mailing.
Dag 18 Goede Vrijdag
Bercianos del Real Camino → Reliegos → León 38 + 10 km
Vanmorgen werd ik verrast omdat in herberg het ontbijt (€2,50) werd geserveerd in het huis van de eigenaren. Hoe armzalig de binnenplaats ook was, de ontbijtkamer zag er prachtig uit en was zeer goed uitgerust: verwarmde apparatuur voor koffie, melk, theewater, 18 soorten thee, veel soorten yoghurtjes, volautomatische toaster en veel soorten jam. De herberg- mevrouw stond trots in haar keuken. Na het ontbijt en voor het vertrek, kreeg ik nog een kus en ze wenste mij een Buen Camino. Om 7.30 uur vertrok ik. Wederom een kaarsrechte weg door de enorme vlakte. Noordelijk van de Camino ligt het gebergte Picos de Europa. Al dagen zie ik rechts van mij de hoge besneeuwde toppen liggen.
Na 8 km houd ik een korte stop voor een kop koffie bij een café in een uitgestorven dorp, het terras op de weg omdat een trottoir ontbreekt. Van 9 tot 11.45 uur loop ik de kaarsrechte weg af naar Reliegos. Ik stop bij de herberg vooraan in dat dorp. Binnen zie ik tot mijn stomme verbazing Dirman, mijn Russische 'vriendin' en een Braziliaanse. Ik had gehoord dat Dirman (Nederlandse Indonesiër uit Stadskanaal) geblesseerd was uitgevallen en op de bus naar León was gestapt. Dat bleek te kloppen. In León was hij naar de kliniek gegaan en daar hadden ze hem behandeld aan zijn enkel en zijn voet. Na een controle de volgende dag kreeg hij te horen dat hij verder kon lopen mits het korte afstanden waren en hij de eerste dagen langzaam zou lopen. Hij heeft toen de trein teruggenomen naar Sahagun en zijn reisgenoten hebben na telefonisch contact de bus genomen naar Sahagun en nu liepen zij weer samen. Reliegos is de stopplaats volgens mijn Michelin. Ik besluit door te lopen om zo morgen op tijd in León te zijn.
Om 13.15 uur kom ik 6 km verder aan in Mansilla de las Mulas. Ik heb honger en ga een Trattoria binnen. Met 2 stuks gebak en een kop koffie neem ik plaats op de binnenplaats. Ik zet mijn telefoon aan en zie dat Lieke en Nelleke mij gebeld hebben. Ik bel Lieke en we hebben uitgebreid met elkaar gesproken. Ook heb ik Nelleke lang aan de telefoon. Daarna loop ik door naar het volgende dorp op 7 km waar een herberg is. Die blijkt vol. De volgende herberg ligt 4 km verderop en ik mag weer verder. Als ik om 15.30 uur in Arabië??Arcahueja? ben, spreek ik bij het binnenlopen van het dorp een Nederlander die zegt door te willen lopen naar León. Dat is nog 9 km over industrieterreinen en door voorsteden. Hij wil vanavond de processies van Goede Vrijdag zien. Ik ga op een terras zitten en besluit dat ik na 38 km geen zin meer heb in een verdere wandeltocht en ook de processies niet wil missen. Ik vraag aan de bar of ze een taxi kunnen bellen. Binnen 45 min. sta ik 8 km verder in het centrum van León en ben 10 euro armer.
Het is een drukte van jewelste in het stadscentrum. De mensen lopen rijen dik en schouder aan schouder door de stad. Alle terrassen zitten vol. Ik vind een hotel in de hoofdstraat en ga snel douchen en omkleden (plus een snel spoelwasje) en daarna ga ik de straat op. 200 meter van mijn hotel zie ik dat zich daar veel mensen hebben verzameld en loop die kant uit. Men is bezig om de processie samen te stellen. Ik maak foto's en stel mij op langs de weg. Om half zeven start de processie. Mannen te paard, een oude legergroep en dan alleen maar mensen met kappen (puntmutsen tot aan de schouders). Begeleid door rouwmuziek van de verschillende meelopende muziekgezelschappen, worden heel grote, met bloemen versierde wagens door de straten getrokken of gedragen, voorzien van beelden die de Kruisiging van Christus weergeven. Met name de door tientallen mannen op de schouders gedragen 'wagens' zijn imponerend. Door een gelijkmatige pas ontstaat er een deinende voorstelling van meters hoge zeer grote Lijdenswegtaferelen. De stoet trekt anderhalf uur lang voorbij en eindigt bij een van de hoofdkerken van de stad: San Isidoro.
Ik loop daarna door het centrum terug naar de Plaza Major. Hier loopt men gezellig te wandelen, zitten de terrassen over- en overvol en puilen de bars en cafés uit. Twee werelden binnen 100 m. die voor mijn gevoel niet verenigbaar zijn. Als ik op de Plaza Mayor aankom, trekt daar een andere processie. Een Spanjaard, die Engels spreekt, legt mij uit dat er 2 processies zijn. Een naar de San Isidoro en deze naar de Kathedraal. Ook deze bekijk ik enige tijd, maar ik moet nodig eten. Ik vind een klein pizza-restaurant en terwijl ik mijn Quatro Stazziones eet, zie ik voor mij boven de mensen uit de ene na de andere Lijdensweg-uitbeelding aan mij voorbij trekken. Om half tien ga ik richting hotel. De lichtshow op de Sint Isidorus om 11 uur 's avond gaat vanwege Goede Vrijdag niet door. Ik besluit dat de drukte van de stad mij volstrekt niet bevalt en geef aan de hotelbalie door dat mijn verblijf niet 2 maar 1 nacht zal zijn. Om 10 uur slaap ik als een roos.
Dag 19 León → Villadangos del Paramo → San MARTIN del Camino 27 km
In een herberg kun je vanaf 7 uur ontbijten en iedereen moet om 8 uur weg zijn. Dus sta ik na een goede nachtrust om 7 uur beneden in de eetzaal. Helaas, het ontbijt is pas vanaf 7.30 uur. Terug naar de kamer, alles pakken en met mijn volle uitrusting sta ik om half acht opnieuw in de ontbijtzaal. Een kop koffie en een croissant later, reken ik af en loop om 8 uur de straat op. Daar wordt volop schoongemaakt. Het is onvoorstelbaar hoeveel troep de Spanjaarden gewoon op straat gooien. Het is echt een puinhoop en voor de vele schoonmakers een goede werkvoorziening. Langs de Sint Isidorus en het klooster van San Marco (volledig in de steigers) loop ik de stad uit. Dat blijkt een wandeling van 8 km en de Camino loopt langs een 4-baansweg. Om 9.15 uur ben ik in "La Virgen del Camino". Niks Virgen vind ik. Een 4- baansweg met links en rechts een stoep en huizen. Het verkeer raast voortdurend voorbij. Op de stoep is een 'terras'. Een stevig kop café-solo en ik kan weer doorlopen. Buiten het dorp is een ongelijkvloers kruispunt van wegen. Bij de aanbesteding heeft men blijkbaar aangegeven dat de Camino tussen deze wirwar van wegen moet worden gelegd. De aannemer heeft volgens mij besloten alle stenen en keien die bij de aanleg uit de grond zijn gekomen te gebruiken voor de aanleg van deze nieuwe Camino. Daarna heeft hij er een hoop zand over gegooid die inmiddels door de regen in weggespoeld. De peregrinos lopen hier langs de troosteloze weg en soms moeten zij op de weg lopen. Gewoon verstand op nul en door. Na enige tijd kom ik bij een wegrestaurant annex hotel. Ik stop daar voor een kop koffie en een croissant. Tot mijn stomme verbazing bemerk ik dat ik sinds de vorige stop al weer 15 km gelopen heb. Ik ben in Villadangos del Paramo en besluit om door te lopen. De volgende plaats is 5 km verderop en heet San Martin del Camino. Dit lijkt mij (qua naam) een toepasselijke plaats om te overnachten. Om twee uur kom ik bij een herberg. Ik ben de 2e gast zie ik in het gastenboek. Voor 10 Euro een bed op een slaapzaal of voor 20 Euro een eenpersoonskamer met toilet en douche. Dat wordt dus de kamer en ik ben na een welverdiend pilsje lekker een siësta gaan houden. Nu zit ik in de bar van de herberg mijn verslag te tikken. Vanavond eet ik in de herberg omdat ik dat wel prettig vind, maar ook omdat er in dit gehucht verder niets is.
Morgen nog 7,5 km langs deze drukke weg en dan kiest de Camino zijn eigen route, richting de volgende stad Astorga op 23 km. Na Astorga wordt de natuur weer mooier en worden de uitdagingen ook groter. Dat is nu van later 'zorg?'.
Ik wens alle volgers een Zalig Pasen.
Bij het plannen van de dagetappes laat ik mij meestal leiden door de Michelingids van de Camino Frances. Van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Santiago zijn dat er 34. Op elke pagina staat de route in dwarsdoorsnede aangegeven met de hoogtes erbij en de namen van de plaatsen op de route inclusief tussenliggende afstanden en de totale afstand. Op de pagina daarnaast staat een normale wegenkaart met in het blauw de Camino. Zo kun je plannen en zien wat je voor de boeg en/of te vrezen hebt. Daarnaast gebruik ik een gids met daarin een beschrijving van de route inclusief een korte beschrijving van de steden en de herbergen. Deze gids heb ik van Jurgen en Yvonne gekregen in PDF en die staat op mijn telefoon.
Soms loop ik verder dan de dagetappe uit de Michelin. Dan geef ik dat ook aan in de kop van mijn verslag. Ik geef daar de startplaats aan, de aankomstplaats volgens de gids en ev. de definitieve aankomstplaats van die dag. Die plaats is voorts de startplaats van de volgende etappe.
Vandaag 2 dagetappes in 1 mailing.
Dag 18 Goede Vrijdag
Bercianos del Real Camino → Reliegos → León 38 + 10 km
Vanmorgen werd ik verrast omdat in herberg het ontbijt (€2,50) werd geserveerd in het huis van de eigenaren. Hoe armzalig de binnenplaats ook was, de ontbijtkamer zag er prachtig uit en was zeer goed uitgerust: verwarmde apparatuur voor koffie, melk, theewater, 18 soorten thee, veel soorten yoghurtjes, volautomatische toaster en veel soorten jam. De herberg- mevrouw stond trots in haar keuken. Na het ontbijt en voor het vertrek, kreeg ik nog een kus en ze wenste mij een Buen Camino. Om 7.30 uur vertrok ik. Wederom een kaarsrechte weg door de enorme vlakte. Noordelijk van de Camino ligt het gebergte Picos de Europa. Al dagen zie ik rechts van mij de hoge besneeuwde toppen liggen.
Na 8 km houd ik een korte stop voor een kop koffie bij een café in een uitgestorven dorp, het terras op de weg omdat een trottoir ontbreekt. Van 9 tot 11.45 uur loop ik de kaarsrechte weg af naar Reliegos. Ik stop bij de herberg vooraan in dat dorp. Binnen zie ik tot mijn stomme verbazing Dirman, mijn Russische 'vriendin' en een Braziliaanse. Ik had gehoord dat Dirman (Nederlandse Indonesiër uit Stadskanaal) geblesseerd was uitgevallen en op de bus naar León was gestapt. Dat bleek te kloppen. In León was hij naar de kliniek gegaan en daar hadden ze hem behandeld aan zijn enkel en zijn voet. Na een controle de volgende dag kreeg hij te horen dat hij verder kon lopen mits het korte afstanden waren en hij de eerste dagen langzaam zou lopen. Hij heeft toen de trein teruggenomen naar Sahagun en zijn reisgenoten hebben na telefonisch contact de bus genomen naar Sahagun en nu liepen zij weer samen. Reliegos is de stopplaats volgens mijn Michelin. Ik besluit door te lopen om zo morgen op tijd in León te zijn.
Om 13.15 uur kom ik 6 km verder aan in Mansilla de las Mulas. Ik heb honger en ga een Trattoria binnen. Met 2 stuks gebak en een kop koffie neem ik plaats op de binnenplaats. Ik zet mijn telefoon aan en zie dat Lieke en Nelleke mij gebeld hebben. Ik bel Lieke en we hebben uitgebreid met elkaar gesproken. Ook heb ik Nelleke lang aan de telefoon. Daarna loop ik door naar het volgende dorp op 7 km waar een herberg is. Die blijkt vol. De volgende herberg ligt 4 km verderop en ik mag weer verder. Als ik om 15.30 uur in Arabië??Arcahueja? ben, spreek ik bij het binnenlopen van het dorp een Nederlander die zegt door te willen lopen naar León. Dat is nog 9 km over industrieterreinen en door voorsteden. Hij wil vanavond de processies van Goede Vrijdag zien. Ik ga op een terras zitten en besluit dat ik na 38 km geen zin meer heb in een verdere wandeltocht en ook de processies niet wil missen. Ik vraag aan de bar of ze een taxi kunnen bellen. Binnen 45 min. sta ik 8 km verder in het centrum van León en ben 10 euro armer.
Het is een drukte van jewelste in het stadscentrum. De mensen lopen rijen dik en schouder aan schouder door de stad. Alle terrassen zitten vol. Ik vind een hotel in de hoofdstraat en ga snel douchen en omkleden (plus een snel spoelwasje) en daarna ga ik de straat op. 200 meter van mijn hotel zie ik dat zich daar veel mensen hebben verzameld en loop die kant uit. Men is bezig om de processie samen te stellen. Ik maak foto's en stel mij op langs de weg. Om half zeven start de processie. Mannen te paard, een oude legergroep en dan alleen maar mensen met kappen (puntmutsen tot aan de schouders). Begeleid door rouwmuziek van de verschillende meelopende muziekgezelschappen, worden heel grote, met bloemen versierde wagens door de straten getrokken of gedragen, voorzien van beelden die de Kruisiging van Christus weergeven. Met name de door tientallen mannen op de schouders gedragen 'wagens' zijn imponerend. Door een gelijkmatige pas ontstaat er een deinende voorstelling van meters hoge zeer grote Lijdenswegtaferelen. De stoet trekt anderhalf uur lang voorbij en eindigt bij een van de hoofdkerken van de stad: San Isidoro.
Ik loop daarna door het centrum terug naar de Plaza Major. Hier loopt men gezellig te wandelen, zitten de terrassen over- en overvol en puilen de bars en cafés uit. Twee werelden binnen 100 m. die voor mijn gevoel niet verenigbaar zijn. Als ik op de Plaza Mayor aankom, trekt daar een andere processie. Een Spanjaard, die Engels spreekt, legt mij uit dat er 2 processies zijn. Een naar de San Isidoro en deze naar de Kathedraal. Ook deze bekijk ik enige tijd, maar ik moet nodig eten. Ik vind een klein pizza-restaurant en terwijl ik mijn Quatro Stazziones eet, zie ik voor mij boven de mensen uit de ene na de andere Lijdensweg-uitbeelding aan mij voorbij trekken. Om half tien ga ik richting hotel. De lichtshow op de Sint Isidorus om 11 uur 's avond gaat vanwege Goede Vrijdag niet door. Ik besluit dat de drukte van de stad mij volstrekt niet bevalt en geef aan de hotelbalie door dat mijn verblijf niet 2 maar 1 nacht zal zijn. Om 10 uur slaap ik als een roos.
Dag 19 León → Villadangos del Paramo → San MARTIN del Camino 27 km
In een herberg kun je vanaf 7 uur ontbijten en iedereen moet om 8 uur weg zijn. Dus sta ik na een goede nachtrust om 7 uur beneden in de eetzaal. Helaas, het ontbijt is pas vanaf 7.30 uur. Terug naar de kamer, alles pakken en met mijn volle uitrusting sta ik om half acht opnieuw in de ontbijtzaal. Een kop koffie en een croissant later, reken ik af en loop om 8 uur de straat op. Daar wordt volop schoongemaakt. Het is onvoorstelbaar hoeveel troep de Spanjaarden gewoon op straat gooien. Het is echt een puinhoop en voor de vele schoonmakers een goede werkvoorziening. Langs de Sint Isidorus en het klooster van San Marco (volledig in de steigers) loop ik de stad uit. Dat blijkt een wandeling van 8 km en de Camino loopt langs een 4-baansweg. Om 9.15 uur ben ik in "La Virgen del Camino". Niks Virgen vind ik. Een 4- baansweg met links en rechts een stoep en huizen. Het verkeer raast voortdurend voorbij. Op de stoep is een 'terras'. Een stevig kop café-solo en ik kan weer doorlopen. Buiten het dorp is een ongelijkvloers kruispunt van wegen. Bij de aanbesteding heeft men blijkbaar aangegeven dat de Camino tussen deze wirwar van wegen moet worden gelegd. De aannemer heeft volgens mij besloten alle stenen en keien die bij de aanleg uit de grond zijn gekomen te gebruiken voor de aanleg van deze nieuwe Camino. Daarna heeft hij er een hoop zand over gegooid die inmiddels door de regen in weggespoeld. De peregrinos lopen hier langs de troosteloze weg en soms moeten zij op de weg lopen. Gewoon verstand op nul en door. Na enige tijd kom ik bij een wegrestaurant annex hotel. Ik stop daar voor een kop koffie en een croissant. Tot mijn stomme verbazing bemerk ik dat ik sinds de vorige stop al weer 15 km gelopen heb. Ik ben in Villadangos del Paramo en besluit om door te lopen. De volgende plaats is 5 km verderop en heet San Martin del Camino. Dit lijkt mij (qua naam) een toepasselijke plaats om te overnachten. Om twee uur kom ik bij een herberg. Ik ben de 2e gast zie ik in het gastenboek. Voor 10 Euro een bed op een slaapzaal of voor 20 Euro een eenpersoonskamer met toilet en douche. Dat wordt dus de kamer en ik ben na een welverdiend pilsje lekker een siësta gaan houden. Nu zit ik in de bar van de herberg mijn verslag te tikken. Vanavond eet ik in de herberg omdat ik dat wel prettig vind, maar ook omdat er in dit gehucht verder niets is.
Morgen nog 7,5 km langs deze drukke weg en dan kiest de Camino zijn eigen route, richting de volgende stad Astorga op 23 km. Na Astorga wordt de natuur weer mooier en worden de uitdagingen ook groter. Dat is nu van later 'zorg?'.
Ik wens alle volgers een Zalig Pasen.
-
19 April 2014 - 23:12
Ad De Kroon:
Ook een zalig Pasen, Maarten. -
19 April 2014 - 23:41
Harold Kuyten:
Jij ook een zalig pasen, Maarten. -
20 April 2014 - 08:18
Netty En Loek:
Maarten,
ook voor jou een zalig Pasen. Je loopt niet op eieren. Had je bij die processies niet de neiging om een stukje mee te lopen? .(zoals je bij de Keiebijters altijd deed)
Onze bewondering voor je wordt alsmaar groter. Bedankt voor je mooie verhalen.
Netty/Loek -
20 April 2014 - 08:55
Frank Van Vlissingen:
Hola Maarten,
Ook ik nog steeds genietend van je verhalen. Een waar feuilleton.
Als familieman zal je een gezamenlijk Paasfeest zeker missen.
Zalig Paasfeest gewenst voor jou. We zullen vandaag extra aan je denken.
Blijf lopen, fanatieke en inspirerende zandloper ! ;-)) -
20 April 2014 - 09:29
Fam. Claessens:
Hallo Maarten,
Zalig Pasen !
Met veel plezier en vooral respect volgen we je belevenissen daar in Spanje.
Nog een goede tocht, veel inspiratie en gezondheid!
Veel groeten,
Eric, Marij, Irene en Jasper -
20 April 2014 - 09:47
Marc:
Hoi Maarten,
Iedere keer weer een genoegen om over jouw belevenissen te lezen.
Zalig pasen en de groeten,
Marc
-
20 April 2014 - 10:45
Henny En Arnold:
Zalig Pasen en een voorspoedig vervolg van je Camino.
Henny en Arnold -
20 April 2014 - 11:41
Toon En Jeanne:
Maarten,
Zalig Pasen,
Groetjes van Toon en Jeanne. -
20 April 2014 - 12:32
Ad De Kroon:
Vanavond nederland 2, 23:00 uur, Kruispunt: De camino verandert levens. We zullen kijken. -
20 April 2014 - 12:35
Dries En Anneke:
Maarten ook een zalig Pasen.
We lezen met veel plezier je mooie verslagen.
Mooi hoor wat je elke dag weer meemaakt. Veel plezier
en Succes.
Groeten Dries en Anneke -
20 April 2014 - 12:49
Jeannette:
Ook al vind je geen eieren toch een goede pasen !!! Geniet en toi toi. Lieve groet jeannette -
20 April 2014 - 12:55
Flip En Els:
Zalig Pasen.
Wij denken, zeker dit weekend, veel aan je.
Liefs
Els en Flip -
20 April 2014 - 16:29
Jane:
Zalig Pasen Maarten.
Fijne dag
gr.
J@ne -
20 April 2014 - 23:29
Jolanda Mariman:
Wij wensen jou ook een zalig Pasen -
21 April 2014 - 11:40
Marion Jochem:
Hallo Maarten,
Weer bedankt voor je dagelijkse leesvoer!!! Altijd weer gezellig om te lezen!
Groetjes Marion -
23 April 2014 - 10:25
Pascale:
Ik heb steeds het idee dat ik meeloop... Zalig Pasen! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
